Glas is een bijzonder materiaal. Het vangt het licht, weerkaatst kleuren en lijkt soms haast te leven. Geen wonder dat kunstenaars al eeuwenlang met glas werken. Toch is “glaskunst” een verzamelnaam: er zijn verschillende manieren om glas te bewerken, elk met een eigen uitstraling, techniek en sfeer.
In dit blog neem ik je mee in drie bekende vormen van glaskunst: glas in lood, Tiffany en glasfusing – de techniek die ik zelf toepas in mijn atelier in Doesburg.
Glas in lood – de klassieke techniek
Glas in lood is waarschijnlijk de oudste en bekendste vorm van glaskunst. Denk aan de kleurrijke ramen in kerken en oude herenhuizen.
Bij deze techniek worden losse stukjes gekleurd glas in een patroon gesneden en vervolgens met loden strips aan elkaar gezet. De naden worden gesoldeerd, waardoor het geheel stevig wordt.
Het kenmerkende van glas in lood is de duidelijke belijning: het lood vormt het grafische raamwerk waarin het licht en de kleuren hun werk doen. De uitstraling is klassiek, karaktervol en tijdloos.
Tiffany – verfijnd en sierlijk
De Tiffany-techniek is een verfijnde variant op glas in lood, ontwikkeld door de Amerikaanse kunstenaar Louis Comfort Tiffany aan het einde van de 19e eeuw.
In plaats van lood wordt hier koperfolie gebruikt, die om de randen van het glas wordt gewikkeld. De stukjes worden daarna met tin aan elkaar gesoldeerd.
Omdat koperfolie dunner en flexibeler is dan lood, kun je veel fijnere details en rondere vormen maken. Tiffany wordt daarom vaak toegepast voor lampenkappen, raampanelen of decoratieve objecten.
De uitstraling is lichter, sierlijker en eleganter dan glas in lood.
Glasfusing – moderne vrijheid in kleur en vorm
Glasfusing, de techniek die ik zelf gebruik, is een moderne vorm van glaskunst waarbij glas niet met lood of koper wordt verbonden, maar samensmelt in de oven.
Verschillende stukken glas worden op elkaar gelegd en bij hoge temperatuur (ongeveer 800°C) versmolten tot één geheel. Door te spelen met lagen, kleuren en transparantie ontstaat er een prachtig samenspel van licht en diepte.
Met mijn achtergrond als grafisch ontwerper benader ik mijn glaswerken altijd vanuit het ontwerp. Hier ligt voor mij de uitdaging: het vormgeven van een idee dat in het glas een nieuwe dimensie krijgt. Het materiaal versterkt mijn ontwerpen, maakt ze levendig en geeft ze een eigen karakter.
Glasfusing biedt bovendien veel vrijheid – van kleine, lichtvolle paneeltjes tot grotere wandobjecten. Elk werk reageert anders op het licht, en dat maakt het elke keer weer verrassend.
Eén materiaal, drie werelden
Hoewel alle drie technieken met glas werken, verschillen ze sterk in uitstraling:
-
Glas in lood – stoer, klassiek en grafisch.
-
Tiffany – verfijnd, sierlijk en decoratief.
-
Glasfusing – modern, vrij en expressief.
Elk type glaskunst vertelt zijn eigen verhaal. Voor mij is glasfusing de manier om mijn ontwerpen te laten spreken in licht, kleur en vorm – en telkens opnieuw te ontdekken wat glas kan doen.
“Benieuwd naar wat er allemaal mogelijk is met glasfusing? In mijn atelier in Doesburg geef ik workshops waarin je het zelf kunt ervaren.”